فیلم فجر

با زوره بازو! بدون بلیط قاطی جمعیت رفتیم داخل سینما و رو زمین نشستیم واسه اینکه اخراجی ها رو تو جشنواره ببینیم!و نشست بعدش با کارگردان!(ده نمکی)

ما به شخصیتای فیلم خندیدیم نه به جنگ!پس بی خود یکی از تو جمع(حتما با یکم ریشه به زور دراومده!) از ده نمکی می پرسه شما عوض شده اید یا عوضی؟؟که جنگ رو به سخره می گیرید!!نه برادر من!ما به جنگ نخندیدیم!من با همین چشام دیدم بچه ای رو که پدرش بعد از ۱۷ سال شیمیایی بودن فوت کرده بود وقتی به شلمچه رسید چطوری خودشو می زد!!من با همین پاهام تو خرمشهری راه رفتم که هنوز رد گلوله ی تانک رو دیواراش مونده بود!من با همین دستام مینه خنثی شده ای رو دستم گرفتم که حتی از خنثی بودنشم می ترسیدم! اگه قراره چیزی مسخره بشه پچ پچه مرگ تو واژه ی احمقانه ای به اسم جنگه!!نه برادر من !من از ده نمکی دفاع نمی کنم!هنوز به خاطر فیلم فقر و فحشا و مرغ و سی مرغش بهش ایراد می گیرم!به استفادهی ابزاری از جنگ و شهید و شهادت بعد از جنگم کار ندارم!ولی می تونم از خودم دفاع کنم!ما فقط به کاراکترهایی خندیدیم که هرکول و آرنولد نبودن که با یک کلاشینکف نودتا عراقی رو بکشن و یا اینکه سیرو سلوک عارفانه ای رو یک شبه تو جبهه های جنگ طی کنن!!پس اون چیزی که مسخره شد فقط تو بودی با اون سوال احمقانت!